Μαυρο λουκι(δπθ)-Χημειες(στιχοι)

χανω την επαφη
οραση γευση και αφη
μηδενιζοντα πριν την στροφη
βελουδινη υφη
νιωθω να μαι στην κορυφη
και ολα φαινονται μικρα απο κει
εγκεφαλικη αποχη συνεπαγεται
την ασταθη συνοχη
και ολοι γυρω μου φαινονται αμετοχοι
σαν να βρισκομαι σε διαφορετικη εποχη
υπο την ανοχη
του χημικου πυρετου
του πανικου
που προκαλει
υπο την αποβολη
λιγο λιγο κουμπωνομαι ετοιμος να ξεφυγω
και ολα γυρω μου αλλαζουν καθε φορα που τα ματια μου ανοιγω
ειπα θα φυγω
ειπα θα μεινω
ειπα κομμενα τα χαπια
απο δω και μπρος φουντα μονο θα πινω
μα ακομα πινω
ψυχο χωρια τα τσιροτα
και το κοκο
φριμπες απο στοκο
εφοσον δεν βγαινω
νιωθω να μαι καπως σαν του Αγγελακα το τραινο
σωπαινω κυλοντας
σνιφαρω ζαπρε μονολογωντας
οντας μονος
κι ομως με κανει να νιωθω τοσο χαλαρος
τοσο καθαρος
τοσο σενιος
της ρουχλας ο κοσμος
ειναι παραμυθενιος
μονος σε τεσσερις τοιχους
φωναζω το ονομα της
ειναι ηττα
το κανω οταν νιωθω
πως ειμαι στην τσιτα
ανασαινω καπως αργα
ισως ειναι αργα
μπλεκω παλι με αυτα τα σκατα
μπλεκω παλι με την χη ητα μι εψιλον γιοτα αλφα τελεια(χημεια.)
που κανει τον κοσμο να μοιαζει με ταινια
και ολα κυλανε με ευκολια
γινομαι λεια
με θυτη τον ιδιο μου τον εαυτο
αφου κουμπωθω
ενα βημα πριν να τρελαθω
προσπαθω ζωντανος να κρατηθω μεσα απο
ταχυπαλμιες,φοβιες,οπτασιες
περιπλοκα συναισθηματα και
ερωτικες επιθυμιες
χημειες χημειες

και καθως θα βλεπω τα δοντια μου να πεφτουνε στο πατωμα...
το δερμα μου να λιωνει...
ισως και εγω να γινω καποτε
ενας ζωντανος νεκρος