vivere pericolosamente – Τρι, 19 Οκτ 10, 21:15, 12884 αναγνώσεις – Τελευταία αλλαγή: Τρι, 19 Οκτ 10, 21:28 by vivere pericolosamente
Γκρίζα Πολιτεία
http://www.youtube.com/watch?v=1kYF1a-k_T0
χαμένοι νόμοι, ενοποίηση, κόσμος φθοράς
σκοτώνει μια γενιά που άνθισε μέσα στην ύπνωση
αγχόνη που σφιχτά τυλίγει το λαιμό
στοιχειωμένα χαλάσματα και tethra
μάστιγα, λιωμένη κόλαση σ'ένα κουτάλι
σφαίρα χωμένη στη θαλάμη
πανικός, πλεκτάνη, μια φορά μονάχα φτάνει
πούστης, μπάσταρδος κι αλάνι
σε τρελό χορό, σκόνη, κυνήγι δράκου
φόβος, όλεθρος, θανατικές ποινές μπροστά στο πέρασμα
φωνές που σε καλούν μες στη διάσπαση
ηρεμιστικών ακόρεστη κατάπωση
ωδή στη νεκρανάσταση, φιάλες αίμα, άσπρες κόρες
γάγγραινα, πληγές, σάπιες επάνω σε ψυχές
αϋλες μορφές και ανασήσταση
στη διαστροφή φονιάδες μέσα στα καλντερίμια
ένα στρες, εικόνες βίας
εναρμονισμός στο κόσμο των δαιμόνων
όραμα εκτός συνόρων, ψύχωση
μικρόφωνα και υπογραφές στη σιωπηλή εξέγερση
ενέσιμη ουσία, ξένη μες στη γκρίζα πολιτεία,
ξένοι μες στη γκρίζα πολιτεία, ξένοι μες στη γκρίζα πολιτεία...
Τα μάτια αλλάζουν βλέμμα
http://www.youtube.com/watch?v=paeLpIYGISE
κρυμμένος πίσω από σελίδες, μυθοπλαστικές παγίδες
όνειρα ψυχρά νεκρόφωτα που λάμπουν στη δύση του ήλιου
άψυχες μορφές ακολουθούν τα βήματά μου στις μέρες που ο κόσμος
όλεθρο ποτίζει, συντρίμμια και φρίκη
γύρω από τη σφαίρα της τρέλας σα περιφέρομαι
ελπίζω στο τίποτα, βασισμένος σ'ελπίδες που σβήνουν
όλοι έχουν μάθει να παίρνουν, ποτέ να δίνουν
κι ό,τι παραμένει ατόφιο με φθόνο το κατακρίνουν
όσα δε νιώθεις τη μέρα, τη νύχτα σκάνε
εμμονες ιδέες, ερινύες, σκέψεις υπαρκτές κι ανύπαρκτες
λέξεις ξεθάβοντας προβλέψεις μέλλοντος κάνοντας χρήση
χάνοντας κάθε ουσία, έκφραση νοθεία, ευφορία, στιγμιαία αρρυθμία
κάτοικος μιας κόλασης επίγειας, πιστή στη κοσμοθεωρία του χάους
άφαντους δρόμους διαβαίνοντας σε κήπους πέτρινους
εκεί που στέρεψαν τα δάκρυα, προσηλλωμένος σε τάφους
μα το τελευταίο χτύπο της καρδιάς, δε ξέρω πια αν χαίρομαι ή αν λυπάμαι
αν είναι λύτρωση ο θάνατος ή πρόκληση ζωής
η γη απλώνεται, μη ψάχνεις συνοχή μέσα απ'τα λόγια μου
απλώς γράφω γιατί μέσω των στίχων βρίσκω διαφυγή
τείνουν τα πάντα παρεκκλίνει η λογική...
Όμορφη Πόλη
http://www.youtube.com/watch?v=mTSap8NL2rQ
όψη που πάγωσε σαν ανάμνησης κραυγές, μπαρουτοκαπνισμένα σώματα
θανάτου άρωμα, βήματα πάνω από νεκρά κορμιά μεσα στο παρανάλωμα πυρός
για νύχτες, σκάλωμα, δυό λόγια πανικού μέσα στο τελευταίο αντίο
φως ατέλειωτο και ξάφνου σταματάει το κρύο
επιβάτες σ'ένα πλοίο, με κατεύθυνση τα Τάρταρα
πένθιμου σάλπισμα ηχεί στα αστικά αναχώματα, μόνο φυγής συναίσθημα
η ομορφιά της πόλης σαν θολή αναλαμπή σε μέθης ξέσπασμα
θύματα ξέφρενα σ'ένα λαβύρινθο με εκθέματα αποσύνθεσης
στολίδια μιας γενιάς τα αποκαΐδια
έχω μια έκφραση τέχνης, παγίδα, έλεγχος νοοτροπίας, σκέψης
άσκοπα παλεύεις να ανήκεις κάπου, να πιστέψεις
σ'εποχές στεγνές από χαρά κι αισθήματα
δρόμοι στο πουθενά, πιστοί στο τίποτα
επείγει κίνηση γι'ανάγκη για επαγρύπνηση
παρέμβαση, ήχος τέχνη εκτέλεση, ψυχο-επέλαση
σαν κύμα ωστικό ήρθε και σάρωσε σαν βόμβα στη Βαγδάτη τον εγχώριο
ήρθε και σάρωσε σαν βόμβα στη Βαγδάτη τον εγχώριο..
Τρύπια μπάλα
http://www.youtube.com/watch?v=KXbyOK7n4XM
ιστορίες τρέλας καθημερινής φθοράς πρώτη σελίδα στο ημερολόγιο μιας γενιάς χαμένη σ'όνειρα
εικόνες μιας ζωής βγαλμένης μέσα απ'τη κοιλιά μιας νοσηρής υπάρξεως χρώματα
ωχρά σ'έναν καμβά, τοπίο κόλαση
λεπτομέρειες γέννησης μοτίβο οτι κι αν κρυβω θα βρεθει κλεισμένο μες στο χρυσαφένιο κήπο
ρήγμα, νέο κενό παλμού στο φως του φεγγαριού μορφή νεκρού φωνή εξόντωση κακού της νύχτας κάλεσμα
στην ένωση νεκρά στοιχεία δράσης, αντιφάσεις της οντότητας, αλλοίωση πραγματικότητας
βία, ωμές σκηνές, χαραγμένη σε παιδικές ψυχές
αθώα χρόνια πίσω, προσπαθώ να ξαναζήσω κι ας σβήσω
συμβιβασμός με ερινύες, δαίμονες της σκέψης μας σκονταφτωντας αντλούν απ'το σκοτάδι φίλος
στο μαρμάρινο κόσμο, ψυχές το πόνο κάνουν ποίηση
εξιστορώντας της κάθε ζωής του δρόμου καθ'εικόνα κι ομοίωση, αλλοίωση,
βίωση, γείωση, θεσμός, καπνός, αναζήτηση
πάλι με τη ψεύτρα, παίδες όρκους παραμένει στην αγνότητα προσκολημένη
όμως τα βλέμματα, λόγια, νοθευμένες νύχτες μείναν στην ανάμνηση κρατώντας
κλαίει ο νόμος, ο φόβος, νόμος, αντίδραση σε σκοτεινή εξουσία
ορθά, κοφτά, εκφέροντας λέξεις και λόγια ψάχνοντας ουσία
κατανόηση κόσμου κι αναθεώρηση, μετά κενό, χαμένος σ'όλα αυτά που ίσως
δυστυχώς ξαναβιώσω το '89, γυρνάει στο μυαλό μου ακόμα
αρρωστημένη αγάπη ένιωσα και νιώθω ακόμα
2 ψυχές σαν χρόνος, σπίτι στοιχειωμένο απ'τη σιγή
κατάρες, ψίθυροι, για τα παιδικά χρόνια που φύγαν τέλος
τέλος άνθρωπος χαμένος μέσα στου στοχασμού
θανάτου όψη πιο κοντά ζυγώνει
διαφυγη απ'τη χημική ουτοπία
μα συγχρωμένοι μέσα στο παραμυθι, διωγμένοι από το κόσμο
ξένος μέσα στο ίδιο σπίτι που μεγάλωσα
ξένο και το φως που μπαίνει απ'το παράθυρό μου
γκρίζα φυλακή εκεί που κατοικεί το δεύτερο εγώ μου..
εσύ υπάρχεις γιατί βαριέσαι να πεθάνεις
Ανατρέ Bishop – Δευ, 22 Νοε 10, 15:04 – Τελευταία αλλαγή: Δευ, 22 Νοε 10, 15:04 by Ανατρέ Bishop
χαμένοι νόμοι, ενοποίηση, κόσμος φθοράς
σκοτώνει μια γενιά που άνθισε μέσα στην ύπνωση
αγχόνη που σφιχτά τυλίγει το λαιμό
στοιχειωμένα χαλάσματα και tethra
μάστιγα, λιωμένη κόλαση σ'ένα κουτάλι
σφαίρα χωμένη στη θαλάμη
πανικός, πλεκτάνη, μια φορά μονάχα φτάνει
πούστης, μπάσταρδος κι αλάνι
σε τρελό χορό, σκόνη, κυνήγι δράκου
φόβος, όλεθρος, θανατικές ποινές μπροστά στο πέρασμα
φωνές που σε καλούν μες στη διάσπαση
ηρεμιστικών ακόρεστη κατάπωση
ωδή στη νεκρανάσταση, φιάλες αίμα, άσπρες κόρες
γάγγραινα, πληγές, σάπιες επάνω σε ψυχές
αϋλες μορφές και ανασήσταση
στη διαστροφή φονιάδες μέσα στα καλντερίμια
ένα στρες, εικόνες βίας
εναρμονισμός στο κόσμο των δαιμόνων
όραμα εκτός συνόρων, ψύχωση
μικρόφωνα και υπογραφές στη σιωπηλή εξέγερση
ενέσιμη ουσία, ξένη μες στη γκρίζα πολιτεία,
ξένοι μες στη γκρίζα πολιτεία, ξένοι μες στη γκρίζα πολιτεία...
Απ' τα πιο άρρωστα verses 
Με βρίσκουν ειρωνικό...
Mastermind – Παρ, 26 Νοε 10, 22:44
Pirate Hunter Ανατρέ – Δευτέρα, 22 Νοε. 2010, 15:04
χαμένοι νόμοι, ενοποίηση, κόσμος φθοράς
σκοτώνει μια γενιά που άνθισε μέσα στην ύπνωση
αγχόνη που σφιχτά τυλίγει το λαιμό
στοιχειωμένα χαλάσματα και tethra
μάστιγα, λιωμένη κόλαση σ'ένα κουτάλι
σφαίρα χωμένη στη θαλάμη
πανικός, πλεκτάνη, μια φορά μονάχα φτάνει
πούστης, μπάσταρδος κι αλάνι
σε τρελό χορό, σκόνη, κυνήγι δράκου
φόβος, όλεθρος, θανατικές ποινές μπροστά στο πέρασμα
φωνές που σε καλούν μες στη διάσπαση
ηρεμιστικών ακόρεστη κατάπωση
ωδή στη νεκρανάσταση, φιάλες αίμα, άσπρες κόρες
γάγγραινα, πληγές, σάπιες επάνω σε ψυχές
αϋλες μορφές και ανασήσταση
στη διαστροφή φονιάδες μέσα στα καλντερίμια
ένα στρες, εικόνες βίας
εναρμονισμός στο κόσμο των δαιμόνων
όραμα εκτός συνόρων, ψύχωση
μικρόφωνα και υπογραφές στη σιωπηλή εξέγερση
ενέσιμη ουσία, ξένη μες στη γκρίζα πολιτεία,
ξένοι μες στη γκρίζα πολιτεία, ξένοι μες στη γκρίζα πολιτεία...
Απ' τα πιο άρρωστα verses :bow:
Ισχύει, αν και το Λούκι φτύνει καλύτερο...
vivere pericolosamente – Τρι, 30 Νοε 10, 16:18 – Τελευταία αλλαγή: Τρι, 30 Νοε 10, 16:21 by vivere pericolosamente
Μη μου μιλάς
http://www.youtube.com/watch?v=wtKylD8V4zg
θέμα συνείδησης, κομμάτι μιας αφήγησης
ματιές μιας μέρας άδειες απ' ανάγκες
αυταπάτες, συμπεράσματα, μίσους κοιτάσματα
παραπλανητικά τεχνάσματα, θεός, αγάπη, κόλαση
απάτη, συνειρμοί, καθηλωμένος μόνιμα στον εφιάλτη
προφητείες στο κενό, τρόμος μέσα σ'εγκέφαλους
βλέμματα, σύγκρουση, ρωπή στο τίποτα
μ' αναμονή ακραίο τέλος
ένα ακρωτηριασμένο σάπιο μέλος σ'ένα σύστημα
μίσος, παρασιτώ, ακραία φύση
καταστροφή των δεδομένων λύση
μόνη που που χαράζει, βλέμμα πάντα στην αγχώνη
τέρμα και αρχή ζωής στο έπακρο
σπονδή, καπνός, τελετουργία
μύηση, γιορτή και αναζήτηση
φωτιές στα πέριξ καίνε μόνιμα ψυχές
με φλόγα για να σπρώξουν τέχνες αγανάκτησης
του δρόμου ποίηση, γροθιά, αντίρρηση, ουσία
ψυχοδράμα θεραπεία, παραλογισμού πορεία
σκέψη, μουσικός αρμαγεδών
είναι γι' αδέλφια που το νιώθουν μια ζωή σαν κώδικας
κι απόντες μαχητές, είναι 07 του δρόμου απόρρητος
ατόφια έκφραση μέσα απ'τη μέθη
φονικά σημεία εξέλιξης, ήχος ως μόλυνση της πόλης
μόνη επιλογή βαδίνοντας από το πουθενά στο τίποτα, πορεία σταθερή
κι αν μου μιλάς απλά δε θα σ'ακούσω
ένα βλέμμα μόνο αρκεί να δεις τι παίζει
και γιατί νότος κι ανατολή απ' τον υπόγειο εξαπλώνεται σα μάστιγα
φωνές παρέμβασης, αφηρημένες εκδοχές
απ' τους καιρούς των σιωπηλών πολέμων
μάχες τεχνικές από τα μάτια των πνιγμένων, αστικές περιγραφές
μάχες τεχνικές από τα μάτια των πνιγμένων, αστικές περιγραφές...
εσύ υπάρχεις γιατί βαριέσαι να πεθάνεις
manoolomanoolo – Τρι, 30 Νοε 10, 17:22 – Τελευταία αλλαγή: Τρι, 30 Νοε 10, 18:43 by manoolomanoolo, έχει αλλάξει 3 φορές.
Κανταδες αποξενωσης!
http://www.youtube.com/watch?v=8d7PJ4z0xKU
δεν εχω χρονο
πασχιζω για να βρω λιγο οξυγονο
δεν πατωνω,επεζησα
συνασθημα απλα για να σκοτωνω
το βλεμμα των πνιγμενων κρυβει πονο,παγωνια και ενα κενο
παρ'ολα αυτα χαρα στον κοσμο σας δεν βρηκα,μονο στα τυφλα
αρρωστια,εγκλεισμος,βιοσκλαβια,κομματια,ονειρα νεκρα
και αφου κρατιεμαι απ'το τιποτα,δε με σταματα
σε νεες ηττες,συντριβες,στεκω και μαχομαι με υλικα δεσμα
και η φωτια μεσ'την ψυχη σα λαβα ακομα
εξιστορωντας κατορθωματα σε χαρτινους καιρους αγνωστους
ηρωες σας τους πολεμιστες,νου και πνευμα,αφηρημενα λογια
ως το τερμα της υπνωσης κωδικας σε λυσασμενα χερια
κανταδες αποξενωσης σε κολασης λημερια
κανταδες αποξενωσης σε κολασης λημερια..
manoolomanoolo – Τρι, 30 Νοε 10, 17:25 – Τελευταία αλλαγή: Τρι, 30 Νοε 10, 18:45 by manoolomanoolo
Ρωτας γιατι!
http://www.youtube.com/watch?v=uCvo3DEqQq8
πιστευω πως ο κοσμος γυρω μου ειν ασφυκτικος
και απο μικρος παλευω να βρω λυσεις διαρκως
δεν ξερω τι και το γιατι
τα πραγματα μια μερα αλλαξαν
σιωπη μια γευση απο παρακμη
μενωντας παντοτε πιστοι στην συντριβη
της εξαθλιωσης το φοντο επικρατει
τι να μας πουν γονεις και φιλοι απ΄την απ΄εξω
οσο αντεξεις αδερφε μου,και οσο αντεξω
ισως σημερα να πεσω,να μην την παλεψω
παλι μαχη για να βγω απ΄το χαλι
βαδικως καθε συναισθημα αγνο να κρατηθει
αποτυγχανει
ρωτας γιατι
τα θελαν και τα παθαν οι μικροι
στην πολη μονος σαν αδεσποτο σκυλι
να αναζητω τροφη και ποσιμη
μια τελευταια δοση την ψυχη μου να λυτρωσει
φυγαν τοσοι μα δεν βαλανε μυαλο
και καρτερουμε αλλη μια πτωση
να το κοψεις ρε μαλακα,η θα σε κοψει
δεν αντεχω αλλη απωλεια και κλαματα
ζωες να σβηνονται,κορμια κατω απο χωματα,
νεκρα οραματα
συμπονια θελω,λιγη αγαπη πριν το χρωμα
για να βγω απο το πιωμα
παγωμενος,αγαλμα και ο νους μου λιωμα
καρμανιολα
αθηνα κεντρο μονο χρωμα
και καταντια
αλλοτριωσης κουμαντα
κορες,γραμματα,καρφι και στην στροφη
ο χαρος να μας περιμενει
νικητες και ηττημενοι
ειν της γης οι κολασμενοι
χρονια παραμυθιασμενοι
βηματα απειρο στο τιποτα
στιγμες και προσωπα ολα καχυποπτα
και κενος τωρα και στο υστερα
τα χρονια μου μετραν
αντιστροφα λιγοστεψε η ζωη μου
χαιρετισματα σε φιλους και εχθρους
που γνωρισα στη θολωμενη διαδρομη μου
που γνωρισα στη θολωμενη διαδρομη μου
ρωτας γιατι
κωδικας 5 και 42
παιζει να χω κανει λαθακια
vivere pericolosamente – Τρι, 30 Νοε 10, 17:33
manoolomanoolo – Τρίτη, 30 Νοε. 2010, 17:22
ηρωες σας τους πολεμιστες, σε νου και πνευμα,αφηρημενα λογια
ως το τερμα της υπνωσης ο κώδικας σε λυσασμενα χερια
νομιζω
εσύ υπάρχεις γιατί βαριέσαι να πεθάνεις
manoolomanoolo – Τρι, 30 Νοε 10, 17:38
vivere pericolosamente – Τρίτη, 30 Νοε. 2010, 17:33
manoolomanoolo – Τρίτη, 30 Νοε. 2010, 17:22
ηρωες σας τους πολεμιστες, σε νου και πνευμα,αφηρημενα λογια
ως το τερμα της υπνωσης ο κώδικας σε λυσασμενα χερια
νομιζω
ok man....δικιο εχεις!
manoolomanoolo – Τρι, 30 Νοε 10, 18:07 – Τελευταία αλλαγή: Τρι, 30 Νοε 10, 18:44 by manoolomanoolo, έχει αλλάξει 2 φορές.
Ενα ψεμα!
http://www.youtube.com/watch?v=8sZP02ol9RI
υπηρχε λογος που εγινε κωδικας
η αυταπαρνηση και στοχος η φυγη
απο την στειρα σας πραγματικοτηα
μονο υποσχεσεις
διαρροη,κανονες,παγωνια,σιωπη,πως να φανει
δεν πιστευα πως θα χανα τα αδερφια μου μεσα σε μια στιγμη
δεν μας αρκουσαν τα υλικα
λιγη αγαπη και ανθρωπια
μεσ΄τα σκατα
παντου πουστια
κ ανουσιες λυσεις
σκαψιμο βαθια στο πατο
για ενα δειγμα θαλπωρης
βουβες κραυγες
σαν σε καλει ο δαιμονας τα ξημερωματα
στον βαλτο της καταχρησης
φονιας και βασιλιας σαν προσκυνας
δρομους και κωδικες ψευτιας
οτι κι αν λες ξανα δεν πεφτω
παντρευτηκα τη θλιψη της και ακομα χολη φτυνω
και ακομα απλα παλευω ζωντανος να παραμεινω
γι αυτο που αγαπησα και βρηκα νοημα να ζησω
απ΄τα βαθη της ψυχης μου σου το δινω
και ακομα απλα παλευω ζωντανος να παραμεινω
και απο τα βαθη της ψυχης μου σου το δινω
και απλα παλευω ζωντανος να παραμεινω
ειναι ψυχοδραμα 07
νοτος και ανατολη
Ροδος-- Αθηνα...
Τσίτας – Τρι, 30 Νοε 10, 18:13
manoolomanoolo – Τρίτη, 30 Νοε. 2010, 18:07
υπηρχε λογος που εγινε κωδικας
η αυταπαρνηση και στοχος η φυγη
σαν σε καλει ο δαιμονας τα ξημερωματα
στον βαλτο της καταχρησης
hiphop lyrics, hiphop theories
klika malakias
egw o tsitas o kaulas to iptameno traveli
manoolomanoolo – Τρι, 30 Νοε 10, 18:17
Τσιτας – Τρίτη, 30 Νοε. 2010, 18:13
manoolomanoolo – Τρίτη, 30 Νοε. 2010, 18:07
υπηρχε λογος που εγινε κωδικας
η αυταπαρνηση και στοχος η φυγη
σαν σε καλει ο δαιμονας τα ξημερωματα
στον βαλτο της καταχρησης
editαρα να σαι καλα!
vivere pericolosamente – Τετ, 1 Δεκ 10, 01:22 – Τελευταία αλλαγή: Τετ, 1 Δεκ 10, 02:33 by vivere pericolosamente, έχει αλλάξει 2 φορές.
Μπουκάλι και φωτιά
http://www.youtube.com/watch?v=zawkCJqwv0o
σελίδες γέμισα με λόγια κι ας μη θέλω
αναμνήσεις, δίνω ρίμες απ'την αστική μας κόλαση
εκφέρω ιστορίες πτώσης, δόσεις νάρκωσης και συγκυρίες
απαρτία μ'αδερφούς, φρίκες και τέρατα
λατρεία της καταστροφής η κοσμοθεωρία λειτουργεί μες στα μυαλά
συναισθήματα καταπραΰνεις με ηρεμιστικά
είναι μικρή η διαφορά απ'το να πίνεις που και που κι απ'τη κατάντια
οδύνη, στραβά κουμάντα, χώματα, πακέτα
θα δώσουμε το ραντεβού ξανά στομα μονα τα αναχώματα
μυστήριας γης εκτρώματα, πως έγιναν οι δρόμοι έτσι φίλε
??? τρικλίζουνε γεμάτοι αποστήματα
παρακαλώντας λύτρωση
μια τελευταία δόση να τους δώσει
τόσα χρόνια στο κλοιό πήρα μονάχα αποξένωση, καημό κι απογοήτευση
του σατανά η θέληση έχει γερά δεσμά
κορμί που απ'τα στερητικά ουρλιάζει και παραπατά
φωτιά στα γαμημένα κρατικά κελιά και άσυλα ιδιωτικά
ρε μπάσταρδε ??? πόσα παιδάκια έδεσες και πλούτισες με μία πλύση εγκεφάλου στους ανήμπορους γονείς
θα σκάσουν ράμματα για γούνες να το δεις
σεβασμό κι αγάπη στέλνω σ'όσους στήριξαν στις μέρες της σιωπής και της αρρώστιας
ο Νίκος αδελφός, μαζί κι ο Κώστας, ο Χρηστάκης
Αποστόλη ρε τρελέ έχεις ρουφήξει σε κρασί όλη την Έυβοια
κλασμένος, στα τέσσερα δες μένος
ο πρώτος μου συγκάτοικος ο Μπάμπης ο συγχωρεμένος
αδελφέ έχω τη μπλούζα σου ακόμα
στα κολλήματα κάναμε ρούχα τράμπες, στοιχήματα στο πόκερ με τσιγάρα και εικοσιμία
που και που κραυγές, μανούρες και μπουκέτα για να σπάει η ανία
παρωδία, η λύση παραμένει μόνο μία
μπουκάλι και φωτιά σε φυλακές παράνομες σε άσυλα και κρατικά ψυχιατρεία
σε άσυλα και κρατικά ψυχιατρεία, σε κρατικά ψυχιατρεία...
εσύ υπάρχεις γιατί βαριέσαι να πεθάνεις
vivere pericolosamente – Τετ, 1 Δεκ 10, 01:56
Η αρχή της μάστιγας 07
http://www.youtube.com/watch?v=Ox1XDcfArfo
τέχνη πολέμου στην εξέλιξη του λόγου
φονικά κομμάτια, νόσημα, ροή του παραλόγου
χημικές περιγραφές για κολασμένες γειτονιές
μ' ανθρώπινους κυκλώνες, κατοικους θαμμώνες στο καμμένο λόφο
νότο της καταστροφής η γέννεση
αφαίμαξη κάποιου αρχαίου μυστηρίου τέλεση
σαν αίρεση που ωθεί τη λογική στην αποξένωση
αλήθεια μια ωμή πραγματικότητα
κατάχρηση, αρρωστημένη φύση, μια ανάσα πριν τη δύση
υπνοβάτες που χορεύουνε τα δειληνά στα μνήματα
ματιές φευγάτες, βήματα γοργά στης καταχνιάς την αγκαλιά
είναι της Μόρας τα παιδιά που εξιστορούν μέρες και έργα απ'τα αστικά σφαγεία
δρόμοι και στενά, πεδία μαχών, φοβία, τερατομορφες μορφές, ουσία
θάνατος, κατάρας έναρξη
σα πόνος που σε βρίσκει πρωινά, θηλιά δεμένη για καθε απόφαση
βαπτιζομένη στης κολάσεως τη φωτιά
δίχως φραγμούς, μάχες μες στους αστικούς κλοιούς
κρατα δεσμούς με δαίμονες, σκυλιά της νύχτας και τρελούς
αντάρτες, σιωπηλούς διαβάτες της αγέλης, ο πυρήνας
η αρχή της μάστιγας 07, η αρχή της μάστιγας 07..
εσύ υπάρχεις γιατί βαριέσαι να πεθάνεις
vivere pericolosamente – Τετ, 1 Δεκ 10, 02:27
Ωμές αλήθειες
http://www.youtube.com/watch?v=1PdmiGjfk6A
καυτός υπόγειος, εικόνες και στενά που τριγυρίζουν τα νεκρά μας όνειρα
πολλοί νομίζουν πως ό,τι χτίζουμε πεθαίνει
ωσότου βλέπουνε να χάνονται τα πάντα κι απομένει μόνος πόνος
αυτό που ζεις, το καθημερινό σου, ο τρόμος σαν ξυπνάς
βαδίζοντας πάνω σε κάρβουνα αναμμένα
τέρμα και αρχή μαζί δίχως πορεία δρόμοι και στενά
εγκλωβισμένος σε μια γκρίζα συνοικεία
λένε η πορεία μια ιστορία με τέλος άγνωστο
και η ουσία μια ενοχή, ο φόβος που πρέπει να εξαληφθεί
σε μία λάθος εποχή ξαναγεννιέμαι
και καταριέμαι τη κάθε στιγμή όσο η ψυχή μας προσπαθεί να βρει γαλήνη
αναζητούμε μες στη μόλυνση, σκέψη που οδηγεί τη λογική να παρεκκλίνει
μόνο μ'αφήνει, σ'αυτή τη δίνη
να βρω την άλλη άκρη, δοσμένος στον εφιάλτη, μη κλείνεις μάτι
οι αυταπάτες στήνουν χορό μαζί και πάλι
σ'αυτό το άδειο σκηνικό
σ'ένα παιχνίδι με λέξεις και ήχους
μέσα στης πόλης τους πέτρινους κήπους
θεοί και δαίμονες φωλιάζουν μέσα μας και πολεμάνε
δε σε λυπάμαι
ξέρεις μονάχος σου για που το έβαλες και που θα πας
στο τεντωμένο σου σχοινί σα περπατάς
στο τεντωμένο σου σχοινί σα περπατάς..
εσύ υπάρχεις γιατί βαριέσαι να πεθάνεις
ΤΡΕΛΟΣ_MC – Τετ, 1 Δεκ 10, 11:56
Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΜΑΣΤΙΓΑΣ 07
Τέχνη πολέμου στην εξέλιξη του λόγου
φονικά κομμάτια, νόσημα, ροή του παραλόγου
χημικές περιγραφές για κολασμένες γειτονιές
μ' ανθρώπινους κυκλώνες, κατοικους θαμμώνες στο καμμένο λόφο
νότο της καταστροφής η γέννεση
αφαίμαξη κάποιου αρχαίου μυστηρίου τέλεση
σαν αίρεση που ωθεί τη λογική στην αποξένωση
αλήθεια μια ωμή πραγματικότητα
κατάχρηση, αρρωστημένη φύση, μια ανάσα πριν τη δύση
υπνοβάτες που χορεύουνε τα δειληνά στα μνήματα
ματιές φευγάτες, βήματα γοργά στης καταχνιάς την αγκαλιά
είναι της Μόρας τα παιδιά που εξιστορούν μέρες και έργα απ'τα αστικά σφαγεία
δρόμοι και στενά, πεδία μαχών, φοβία, τερατομορφες μορφές, ουσία
θάνατος, κατάρας έναρξη
σα πόνος που σε βρίσκει πρωινά, θηλιά δεμένη για καθε απόφαση
βαπτιζομένη στης κολάσεως τη φωτιά
δίχως φραγμούς, μάχες μες στους αστικούς κλοιούς
κρατα δεσμούς με δαίμονες, σκυλιά της νύχτας και τρελούς
αντάρτες, σιωπηλούς διαβάτες της αγέλης, ο πυρήνας
η αρχή της μάστιγας 07, η αρχή της μάστιγας 07..
