gia tin agapi...

ayto to free einai grammeno gia sena
gia sena pou den vazeis to xeri sou sto psema
gia sena pou me ta filia sou anaveis fwties
gia sena pou xarizeis tis pio glukies agalies
eisai o aggelos me dyo ftera pisw stin plati
to koritsi pou vadizei stis kardias to monopati
tin monaksia grigora tha afisei
kai to dakry apo ta matia sou amesws tha svisei
to prwsopo sou to gluko einai ayto pou thelw
kai tou mialou sou ta mystika ayta thelw na kserw
min thymwseis an me deis ta mallia sou na xaidevw
stixakia na sou grafw mono ayto mporw na prosferw...

πολύ καλό!

πέος ανίκατε μάχαν...
ψωλόν λαβέ...

να κολλήσω και εγώ ένα κουπλέ που έχω γράψει για ένα γκομενάκι?

πέος ανίκατε μάχαν...
ψωλόν λαβέ...

θυμάμαι που σε γνώρισα τότε στα flocafe
κόλλησα τα μάτια μου στα μάτια σου
στο πλούσιο ντεκολτέ
θύμαμαι πως το ρόφημα που έπινες ήταν ντεκαφεϊνέ
λεπτομέριες.... δεν έχει σημασία
σημασία είχε να γίνει το κονέ
στις όμορφες καμπύλες φαντάστηκα πως χάνομαι
αισθάνθηκα και ακόμα σε αισθάνομαι
ήσουν όλα τα χρώματα που λείπανε
αυτής της γκρίζας πόλης
σε κέρασα σφυνάκι και συστήθηκα ΠΡΙΓΚΗΠΑΣ ΚΑΡΙΟΛΗΣ
σου έταξα ροματζάδα σ'όλο το πριγκηπάτο
σου έκανα καντάδα κάθε βράδυ κάτω απ'το μπαλκονάτο
έγινα για σένανε Ανατολή και Δύση
σου έμαθα να εκτιμάς ανθρώπους ζώα φύση
η γη σου είπα είναι καμβάς που Κάποιος ζωγραφίζει
και η πιο ωραία ίσως φυγούρα του τώρα με αντικρίζει
σε έμαθα να κρίνεις κι όχι να κάνεις δίκη
να γελάς με τα αστεία του τρελλοτζίτζηκα να σέβεσαι το ταπεινό μερμήγκι
ο χρόνος είναι δρόμος χορίς επιστροφή
τα μάτια δεκατέσσερα στο δρόμο χαλαρά να οδηγείς
μη πλακωθείς στα φρένα, μη βγάλεις κώλο στη στροφή
μπορεί να είναι δύσκολο μετά να μαζευτείς
μα εγώ θα είμαι κει για να σε μάθω να οδηγεις απ'την αρχή
θα κάθομαι στον ώμο δεξιά σου
θα ελέγχω το μυαλό και όχι την καρδιά σου
μη φοβάσαι κούκλα μου μη φοβάσαι
τη ζωή μας θα την ζήσουμε καλά θα την γλεντήσουμε
όπου και να'μαι όπου και να'σαι
ζήσε την στιγμή σαν να'ναι η πρώτη και η τελευταία σου πνοή
σου'πα πότε μην πεις ποτέ
άσε τα μεν άσε τα δεν
γιατί όλοι μας χανόμαστε στο άπειρο μηδέν

πέος ανίκατε μάχαν...
ψωλόν λαβέ...

Αναδύθηκες σαν φως,μέσ'από το σκοτάδι
έσβησες κάθε πληγή,κάθε σημάδι...
Έβαλες φωτιά μες στην καρδιά μου
θαμπώθηκε από σένα η ματιά μου ομορφιά μου
είσαι άγγελος που μέσα στα όνειρά μου πετά,
ενέργεια που κάνει την καρδιά μου να χτυπά.
Είσαι γη κι ουρανός,Δύση και Ανατολή μου,
προορισμός για κάθε φιλί μου.
Κάθε φιλί και κάθε βλέμμα,
κάθε δάκρυ και αίμα,
είσαι βασίλισσα για μένα,
πάρε την καρδιά μου στέμμα.
Ήταν ψέμα πως οι άγγελοι κατοικούν στον ουρανό,
βρήκα στην μορφή σου,τον πιο φωτεινό....
Σ'ευχαριστώ
που μ'έκανες να ζήσω το πάθος,
σαν μαύρη πέτρα πίσω μου
να ρίξω κάθε λάθος,
να σβήσω κάθετί από το παρελθόν
και νά'χω μόνο εσένα υπό το φως των αστεριών................

θέλω να'μαστε μαζί για μια ζωή
να σε φιλώ μεχρι να μου κοπεί η αναπνοή...........

anubis_m.c@hotmail.com
http://www.myspace.com/fatalmicrophones


Γουστάρω να γουστάρω όλ'αυτά που δεν γουστάρεις